In Syrië, waar ik vandaan kom, had ik dezelfde opleiding gedaan, alleen niet afgerond. Hier in Breda heb ik in drie jaar tijd de opleiding op niveau MBO-4 gedaan.’’

Noor had het in het begin heel lastig op school: ” Het eerste jaar kwam ik best vaak huilend thuis, zo lastig vond ik het. Gelukkig ging het in het tweede jaar al beter. En nu kan ik zeggen dat het me gelukt is. Dat maakt me wel trots, Ze liep tijdens haar opleiding stage op het kinderdagverblijf. Dat liep heel goed, kennelijk. Toen ik mijn diploma had gehaald, vroegen ze of ik wilde blijven. Van een lastige tijd op school ging ik naar alleen maar complimenten. ‘Wat fijn dat je voor onze kinderen zorgt’, hoor ik van de ouders. Dus ik krijg heel veel bevestiging.

” Ik begon met een nul-urencontract, intussen heb ik een vaste baan voor 27 uur per week. Die doe ik in drie dagen van ongeveer tien uur. Daardoor ben ik vier dagen in de week thuis, wat wel zo fijn is voor mijn dochters. De oudste is bijna 14, die zit in het tweede jaar van het Stedelijk Gymnasium. De jongste van 11 zit nog in groep 8 van het basisonderwijs ”

” Ik heb hier met mijn gezin een fijn leven opgebouwd, met een fijn huis, veel vrienden en vriendinnen. Daarvoor zijn mijn man en ik veel mensen heel erg dankbaar. Die hebben ons enorm geholpen om hier een nieuw bestaan op te bouwen “

” Mijn motivatie om snel aan de slag te gaan, was dat ik mijn kinderen wil laten zien dat je bezig moet zijn. Dat is veel beter dan een uitkering, en anders is het leven ook niet interessant. Ik hoop dat ik mezelf verder kan blijven ontwikkelen, wie weet dat ik na een tijd mijn eigen kinderdagverblijf heb. Of ik ga iets anders doen, maar ik wil wel met kinderen blijven werken “